Besim Korkut rođen je 25. juna 1904. godine u Travniku, a prema nekim izvorima u Sarajevu. Poticao je iz ugledne ulemanske porodice Korkuta turskog porijekla. Njegov otac bio je Ahmed Munib, naibu-reis Islamske zajednice, a brat Derviš Korkut, poznati kustos Zemaljskog muzeja u Sarajevu koji je tokom Drugog svjetskog rata spasio Sarajevsku hagadu.
Ruždiju je završio u Travniku, a Okružnu medresu u Sarajevu. Od 1920. do 1925. godine pohađao je Šerijatsku sudačku školu u Sarajevu. Nakon završetka studija odlazi u Kairo, gdje upisuje čuveni univerzitet Al-Azhar. Diplomirao je 1931. godine i iste se godine vraća u domovinu, gdje je postavljen za nastavnika u Šerijatskoj sudačkoj školi u Sarajevu. Tu je predavao arapski jezik, stilistiku, šerijatsko pravo, akaid i historiju islama.
Kada je Šerijatska sudačka škola prestala s radom 1937. godine, Korkut je premješten u Šerijatsku gimnaziju i dodijeljen u Mostar kao profesor vjeronauke. U Mostaru je ostao do 1940. godine, a zatim se vratio u Sarajevo, gdje je nastavio raditi kao nastavnik u Šerijatskoj gimnaziji i honorarno predavao historiju islama na Višoj islamskoj šerijatsko-teološkoj školi.
Poslije završetka Drugog svjetskog rata radio je u Ministarstvu prosvjete Narodne vlade Bosne i Hercegovine, a zatim u Komitetu za visoko školstvo i naučne ustanove od 1947. do 1950. godine. Nakon osnivanja Orijentalnog instituta u Sarajevu prelazi na rad u Institut, gdje ostaje do penzionisanja 1969. godine u zvanju naučnog saradnika. Jedno vrijeme predavao je i na Katedri za orijentalistiku Filozofskog fakulteta u Sarajevu.
Korkut je bio izuzetan pedagog, omiljen među učenicima i studentima zbog svoje jednostavnosti i jasnoće u objašnjavanju. Tokom života objavljivao je brojne članke u listovima kao što su Novi behar, Gajret i Glasnik VIS-a. Napisao je i nekoliko udžbenika, među kojima su Gramatika arapskog jezika za I i II razred klasičnih gimnazija, Istorija islama i Kratak pregled povijesti islama.
Bavio se i prevođenjem s arapskog jezika, posebno arapske književnosti. Među njegovim prevodima ističu se djela kao što su Arapske šaljive pripovijetke i basne, Indijske basne, Hiljadu i jedna noć te Kalila i Dimna. Njegovi prevodi su izdavani u brojnim izdavačkim kućama, među kojima su Svjetlost, Dječja knjiga, Veselin Masleša i Novo pokoljenje.
Najznačajnije djelo Besima Korkuta je prijevod Kur’ana na bosanski jezik, na kojem je radio više od deset godina. Prevod je završen prije njegove smrti, ali objavljen je tek 1977. godine, dvije godine nakon što je umro, u izdanju Orijentalnog instituta i Starješinstva Islamske zajednice Bosne i Hercegovine, Hrvatske i Slovenije. Korkutov prijevod Kur’ana postao je najčitaniji i najprihvaćeniji među Bošnjacima, jer je na jednostavan i razumljiv način prenio značenje Božije riječi na savremeni bosanski jezik.
U svom prijevodu Korkut je pokazao duboko poznavanje arapskog jezika, islamske teologije i bosanske jezičke tradicije. Njegov stil je prirodan, čist i poetski, što je prepoznato kao izuzetan doprinos bosanskohercegovačkoj islamistici i kulturi.
Umro je 2. novembra 1975. godine u Sarajevu. Njegov prijevod Kur’ana, objavljen dvije godine kasnije, ostao je njegovo najvažnije djelo i trajno svjedočanstvo njegovog znanja, predanosti i ljubavi prema vjeri i jeziku. Besim Korkut se ubraja među najznačajnije bošnjačke učenjake 20. stoljeća, orijentaliste, teologe i prevodioce koji su svojim radom obogatili kulturnu i duhovnu baštinu Bosne i Hercegovine.
Adis Holjan
