Hamdija Karamehmedović rođen je 15. oktobra 1883. godine u Trebinju. Gimnaziju je završio u Sarajevu 1903. godine, a studije medicine u Beču 1909. gdje je 1910. godine i doktorirao. Nakon završetka studija usavršavao se na univerzitetima u Pragu, Minhenu, Beču i Berlinu. Po povratku u Bosnu i Hercegovinu postavljen je za ljekara u Zemaljskoj bolnici u Sarajevu, gdje je obavljao dužnost šefa odsjeka za zarazne bolesti od 1918. do 1921. te ponovo od 1924. do 1931. godine. Od 1931. do 1932. bio je upravnik Državne bolnice u Sarajevu.

Kao jedan od prvih Bošnjaka koji su završili visoke škole na Zapadu, Karamehmedović je rano počeo učestvovati u javnom i političkom životu. Još kao student bio je aktivan u pokretima koji su promicali obrazovanje i društveni napredak muslimana. Godine 1910. izabran je za člana Bosanskog sabora za vlasenički srez, gdje je radio u komisijama za školstvo i zdravstvo. Posebno se isticao u raspravama o obaveznom školovanju, naglašavajući da muslimani žele obrazovanje, ali da su često spriječeni zbog nepovoljnih društvenih okolnosti.

Tokom Prvog i Drugog balkanskog rata bio je dobrovoljac na strani Srbije. Po završetku Prvog svjetskog rata izabran je za člana Narodnog vijeća u Sarajevu i poslanika Privremenog narodnog predstavništva Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Godine 1921. bio je biran za poslanika u Ustavotvornoj skupštini.

U trećem i četvrtom sazivu vlade Nikole Pašića, od decembra 1921. do decembra 1922. godine, obavljao je dužnost ministra narodnog zdravlja. U vladi Milana Srškića 1932. godine bio je ministar bez portfelja, a iste godine postavljen je i za senatora Kraljevine Jugoslavije.

Poslije 1918. godine bio je jedan od osnivača Jugoslavenske muslimanske organizacije, gdje je zauzimao istaknuto mjesto u političkom životu Bošnjaka. Za vrijeme reisu-l-uleme Ibrahima Maglajlića izabran je za predsjednika Vakufsko-mearifskog vijeća, a kao ministar i senator dao je veliki doprinos unapređenju rada Islamske zajednice i zaštiti njenih prava.

Tokom Drugog svjetskog rata bio je jedan od osnivača Odbora narodnog spasa u Sarajevu 1942. godine. U tom periodu sarađivao je s Narodnooslobodilačkim pokretom, zbog čega je kasnije bio izveden pred sud.

U kasnijim godinama života posvetio se stručnom i kulturnom radu. Od 1959. do 1962. uređivao je časopis „Život i zdravlje“ u Sarajevu. Bio je cijenjen kao ljekar, intelektualac i društveni radnik.

Dr. Hamdija Karamehmedović umro je 10. januara 1968. godine u Sarajevu. Uspomena na njega ostala je vezana za njegov doprinos razvoju medicine, prosvjete i javnog života Bošnjaka, kao i za njegovo dosljedno zalaganje za obrazovanje, napredak i društvenu emancipaciju muslimana u Bosni i Hercegovini.

Adis Holjan