Ibrahim ef. Fejić rođen je u Mostaru 1879. godine. Potiče iz ugledne mostarske porodice Fejića. Osnovno školovanje završio je u rodnom gradu, a zatim srednje nastavio u  Karađoz-begovoj medresi u Mostaru.

Po završetku medrese nastavlja sa pohađanjem višeg kursa islamskih nauka pred poznatim mostarskim alimom i muderisom hadži Salih ef. Alibegovićem, od kojeg je dobio idžazet (diplomu).

Po završetku školovanja Ibrahim ef. Fejić se posvećuje radu na vjersko-prosvjetnom polju u rodnom Mostaru, a posebno njegova sposobnost i stručnost dolaze do izražaja kada je postavljen za muderisa Karađoz-begove medrese. Bio je veoma dobar pedagog, stručan i dosljedan u poslu. Ibrahim ef. Fejzić je dobro poznavao arapski, turski, i perzijski jezik, a služio se i njemačkim jezikom.

U mladim godinama bavio se publicističkim radom, sarađivao je u mnogim vjersko-prosvjetnim i staleškim časopisima i novinama kao u “Misbahu” i “Mualimu” u kojima je pisao o vjerskoj i vjersko-prosvjetnoj problematici toga vremena. Napisao je i biografiju svoga muderisa, poznatog mostarskog alima hadži Salih ef. Alajbegovića. Hadži Ibrahim ef. Fejić je objavio i nekoliko zapaženih članaka u “Glasniku” Vrhovnog islamskog starješinstva FNRJ iz područja islamistike.

Ibrahim ef. Fejić bio je veliki pobornik reformi u vjerskom i vjersko-prosvjetnom životu koje je predvodio Mehmed Džemaludin Čaušević. Položaj člana Ulema medžlisa u Sarajevu ponuđen mu je 1920. godine, a prije Drugog svjetskog rata biran je i za gradonačelnika Mostara. Tokom Drugog svjetskog rata opredijelio se za Narodnooslobodilački pokret, aktivno učestvujući i hrabro dižući svoj glas protiv zločina i progona nevinih ljudi bez obzira kojoj su vjeri ili naciji pripadali. Kada su se poslije rata i oslobođenja zemlje, donekle konsolidovale prilike, u avgustu 1947. godine pristupilo se izradi i donošenju novog Ustava IVZ, na temelju kojeg je 12. septembra 1947. godine imenovan i prvi reisu-l-ulema u Federativnoj Narodnoj Republici Jugoslaviji, Ibrahim ef. Fejić. Svečana promocija i predaja menšure novoizabranom reisu-l-ulemi po prvi put u istoriji Islamske zajednice u BiH, obavljena je u Gazi Husrev-begovoj džamiji u Sarajevu. Na ovom visokom i odgovornom položaju u svom desetogodišnjem radu, Ibrahim ef. Fejić radio je na saniranju prilika u Islamskoj zajednici.

Na lični zahtjev, a usljed duboke starosti, u mjesecu novembru 1957. godine, povukao se u mirovinu, i to nakon desetogodišnjeg stajanja na čelu Islamske zajednice.

Ibrahim ef. Fejić umro je 15. decembra 1962. godine u Sarajevu. Pokopan je na groblju Grlića brdo kod Sarajeva.

Većina sadržaja uz određene korekcije i skraćivanja preuzeta je iz knjige Ferhat Šeta, Reis-ul-uleme u Bosni i Hercegovini i Jugoslaviji od 1882. do 1991. godine, Sarajevo, 1991.

Denis Bećirović, “Ibrahim ef. Fejić – Prvi Reisul-Ulema u Titovoj Jugoslaviji”, Historijski pogledi, god. 2, br. 2, Tuzla, 2019, str. 278-299.