Ibrahim-efendija Sarić rođen je 1882. godine u Sarajevu, a preminuo je 23. novembra 1939. godine. Osnovno i srednje obrazovanje stekao je u svom rodnom gradu, a potom je diplomirao na Šerijatskoj sudskoj školi u Sarajevu 1907. godine. Po završetku školovanja radio je kao sudski pripravnik kod šerijatskog sudije, a kasnije je službovao kao šerijatski sudija kod Kotarskog šerijatskog suda u Sarajevu, Jajcu i Prozoru.
Već od mladosti bio je aktivan u društvenom životu muslimanske zajednice. Posebno se angažovao u udruženju Gajret, gdje je obavljao funkciju predsjednika između 1911. i 1914. godine. Zalagao se za muslimansko-srpsku nacionalnu recipročnost, zbog čega je tokom Prvog svjetskog rata bio interniran u logoru u Prozoru.
Nakon 1918. godine, kada je formirana zajednička južnoslavenska država, obavljao je niz važnih funkcija. Prvo je bio zamjenik gradonačelnika Sarajeva, zatim član Privremenog narodnog predstavništva Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, a potom je prešao u Ministarstvo vjera u Beogradu, gdje je radio kao šef muslimanskog odjeljenja.
Godine 1923. vratio se u Sarajevo, gdje je jedno vrijeme bio šerijatski sudija, a potom je imenovan za direktora Šerijatske sudačke škole. U periodu od 1929. do 1935. bio je vrhovni šerijatski sudija kod Vrhovnog suda u Sarajevu. U ovom periodu, zajedno sa Abdullah-efendijom Bušatlićem, zamijenio je konzervativce Salih-efendiju Mutapčića i Ali Riza-efendiju Prohića.
Tokom kraljevske diktature Aleksandra I, Sarić je podržao jednostrane akcije monarha. Godine 1935. kratko je obavljao funkciju gradonačelnika Sarajeva. Iste godine se također bezuspješno kandidovao na parlamentarnim izborima.
Njegova karijera bila je obilježena kombinacijom pravosudnog, prosvjetnog i političkog angažmana. Sarić je bio poznat po svom zalaganju za modernizaciju šerijatskog sistema, uključivanje različitih zajednica u obrazovne institucije i odgovorno vođenje gradskih poslova. Njegovo ime ostalo je upamćeno kao simbol posvećenog i obrazovanog muslimanskog lidera u periodu između dva svjetska rata.
Adis Holjan
