Lamija Hadžiosmanović rođena je 4. decembra 1931. godine u Sarajevu, u tadašnjoj Kraljevini Jugoslaviji. Godine 1957. diplomirala je orijentalne jezike s historijom na Filozofskom fakultetu u Sarajevu. Nakon toga, od 1964. do 1966. godine pohađala je postdiplomski studij na Univerzitetu Ayni Šems u Kairu, gdje je 1966. odbranila magistarski rad iz oblasti islamske civilizacije.

Doktorsku disertaciju pod nazivom “Biblioteke u Bosni i Hercegovini za vrijeme austrougarske uprave 1878–1918. godine” odbranila je 1977. godine na Odsjeku za opću književnost, scenske umjetnosti i bibliotekarstvo Filozofskog fakulteta u Sarajevu.

Profesionalnu karijeru započela je 1960. godine kao bibliotekarka na Odsjeku za orijentalnu filologiju Filozofskog fakulteta u Sarajevu. Godine 1975. prelazi na Odsjek za opću književnost, scenske umjetnosti i bibliotekarstvo na istom fakultetu, gdje je radila kao asistent. Tokom vremena prošla je kroz sva univerzitetska zvanja i postala redovni profesor. Penzionisana je 2005. godine, a kasnije je dobila titulu profesora emeritusa.

U svom radu bavila se proučavanjem osmanskih deftera, historijom bibliotekarstva, bibliografijom, prevođenjem s turskog jezika kako književnih, tako i naučnih djela iz različitih razdoblja. Također je priređivala antologije bošnjačke poezije nastale na turskom jeziku. Objavljivala je radove u brojnim časopisima i publikacijama kao što su Odjek, Treći program Radio Sarajeva, Bibliotekarstvo, Anali Gazi Husrev-begove biblioteke, Prilozi za orijentalnu filologiju i Prilozi Instituta za istoriju.

Objavila je nekoliko značajnih monografija i bibliografija, među kojima su: “Bibliografija Prve muslimanske nakladne knjižare i štamparije (Muhameda Bekira Kalajdžića)” 1967. godine, “Dva deftera iz Crne Gore iz vremena Skender-bega Crnojevića” (koautor Branislav Đurđev) 1973, “Biblioteke u Bosni i Hercegovini za vrijeme austrougarske uprave 1878–1918” 1979, “Biser: književno-historijska monografija i bibliografija” (koautor Emina Memija) 1998, te “Bosanski kuhar” 2007. godine, koji je na finalnoj sesiji žiriranja Gurmand World Cookbook Fair Awards u Parizu osvojio priznanje kao jedno od osam najboljih svjetskih djela iz oblasti kulinarstva.

Prevela je brojne knjige s turskog jezika, uključujući prozu, poeziju i historijske izvore. Među značajnijim prijevodima su “Tragom poezije bosanskohercegovačkih Muslimana na turskom jeziku” (1985), “Odbrana Bosne 1736–1739” (dvije bosanske kronike, 1994), “Poezija Bošnjaka na orijentalnim jezicima” (1995), te “Muvekkitova Povijest Bosne” (I i II tom, 1999), koju je prevodila u saradnji sa Abdulahom Polimcem, Fehimom Nametkom i Salihom Trakom.

Bila je aktivna u brojnim institucijama i tijelima. Bila je članica Izdavačkog savjeta izdavačke kuće “Svjetlost” od 1972. do 1977. godine, članica redakcija Anala Gazi Husrev-begove biblioteke i Godišnjaka BZK “Preporod”, te članica Savjeta BZK “Preporod”. Bila je i članica Vijeća Kongresa bošnjačkih intelektualaca, Savjeta Nacionalne i univerzitetske biblioteke Bosne i Hercegovine, te predsjednik Upravnog odbora Filozofskog fakulteta u Sarajevu. Jedna je od osnivača Bošnjačke akademije nauka i umjetnosti, u kojoj je obavljala funkciju člana i potpredsjednika.

Za svoj rad primila je više značajnih nagrada i priznanja, među kojima su Zlatni broš za oblast nauke 1988. godine, Srebreni alem s ljiljanom koji joj je dodijeljen od Stranke demokratske akcije 2007. godine, Srebrena plaketa za postignute rezultate u oblasti obrazovanja i nauke 2010. godine, te Nagrada za životno djelo “Hasan Kaimija” 2012. godine, pri čemu je bila prva žena dobitnica ove nagrade.

Preminula je 9. maja 2016. godine u Sarajevu. Svoju privatnu biblioteku je uvakufila BZK “Preporod”, gdje se danas čuva kao zaseban legat.

Adis Holjan