Glas slobode bio je stranački list, organ Socijaldemokratske stranke Bosne i Hercegovine. Prve četiri godine izlazio je iz štampe Islamske dioničke štamparije, a potom je štampan u još četiri različite štamparije: Hrvatskoj dioničkoj tiskari u Mostaru, Štampariji Bosanske pošte, Štampariji Naroda i Štampariji Daniel A. Kajon. Tokom 1915. i 1916. godine list nije izlazio zbog ratnih okolnosti.

Glas slobode bio je prvi radnički list u Bosni i Hercegovini, koji je sa uspjehom promovirao program svoje stranke. Često je bio cenzuriran i zaplijenjivan zbog oštrih članaka i borbe za prava radnika. Među onima koji su predano radili za list bio je i Sreten Jakšić, koji je bio tipografski radnik, vlasnik i urednik.

Dana 5. jula 1908. u Sarajevu održan je Drugi kongres Glavnog radničkog saveza za Bosnu i Hercegovinu, na kojem je jedna od sedam tačaka bila osnivanje radničkog lista. Cilj je bio stvoriti novinu koja će prenositi glas radničkog pokreta i pomagati u borbi za prava radnika. U to vrijeme, dok su nacionalni pokreti bili u usponu, radnički pokret se predstavljao kao alternativa koja je nastojala preusmjeriti pažnju sa nacionalnih pitanja na teme poput visine dnevnice, dužine radnog vremena, zaštite radnika i drugih životno važnih problema. Iste godine počele su pripreme za formiranje političke stranke koja će predstavljati bosanskohercegovačke radnike i biti protuteža nacionalnim strankama. Ta stranka nazvana je Socijaldemokratska stranka Bosne i Hercegovine, a njen list Glas slobode.

Prije nastanka Glasa slobode, aktivisti radničkog pokreta koristili su se listovima iz susjednih zemalja, ali ti listovi nisu mogli zadovoljit specifične potrebe radnika u Bosni i Hercegovini niti su se bavili lokalnim temama.

Prvi broj Glasa slobode izašao je u aprilu 1909. godine. List je brzo stekao veliku popularnost i slavu kao glas političke i sindikalne organizacije bosanskohercegovačkih radnika i njihovih prava. Tokom narednih 20 godina izlazio je u različitim intervalima, ponekad sedmično, ponekad dva ili tri puta sedmično, a na kraju i kao dnevni list sa tiražom od 5000 primjeraka dnevno. Glasio je poruku o važnosti borbe za radnička, građanska i politička prava i slobode svih stanovnika Bosne i Hercegovine, posebno onih koji žive od svog rada.

Glavni radnički savez, Socijaldemokratska stranka i Glas slobode činili su tri usko povezane komponente radničkog pokreta u Bosni i Hercegovini. Tokom godina, partija je prolazila kroz promjene i ujedinila se sa sličnim strankama u Jugoslaviji, ali Glas slobode nastavio je djelovati kao glasilo bosanskohercegovačkih ljevičara i dio partije.