Mustafa Hilmi-efendija Hadžiomerović rođen je u Kulen-Vakufu 1816. godine. Osnovno vjersko i opće obrazovanje stekao je u rodnom mjestu u mektebu pred muallimom Husein-efendijom. Kraće vrijeme učio je u medresi u Prijedoru, a onda je došao u Sarajevo u Gazi Husrev-begov hanikah 1833. godine. U hanikahu i u Kuršumliji medresi učio je pred Mehmed-efendijom Kučukom. Godine 1837. otišao je u Istanbul u Hekim-Čelebi medresu i nastavio nauke pred najglasovitijim alimima ovog vremena, Vidinlijom i Denizlijom. Nakon petnaest godina provedenih na školovanju u Istanbulu, za što je uredno dobio idžazet, vratio se u Sarajevo 1852. godine i prihvatio ponudu na upražnjeno mjesto muderrisa Gazi Husrev-begove medrese, koje je držao njegov bivši učitelj Mehmed-efendija Kučuk. Na ovoj dužnosti je ostao do 1888. godine. Uporedo s muderriskom službom bio je i imam Arebi-atik žamije u Sarajevu. Do penzionisanja držao je u Hanikahu predavanja iz hadisa prevodeći Sahihul-buhari. Kao muderis Kuršumlije medrese, Mustafa Hilmi-efendija Hadžiomerović bio je član Prosvjetne komisije formirane 1869. godine.

Mustafa Hilmi-efendija Hadžiomerović biva postavljen na mjesto smijenjenog sarajevskog muftije Muhamed Šakir-efendije Muidovića 1856. godine. Vršeći muftijsku službu sve do odlaska u penziju (skoro četiri decenije), Mustafa Hilmi-efendija Hadžiomerović izdao je veliki broj fetvi na niz aktualnih pitanja koje su nametale prilike i društveni odnosi koncem turske i početkom austrougarske vlasti u bosanskohercegovačkim krajevima.

Šejhu-l-islam svojim dekretom od 3. rebiu-l-ahira 1299. (9. februar 1882.) ovlašćuje Mustafu Hilmi-efendiju Hadžiomerovića “da sve vjerske stvari i sve šerijatske poslove izviđa i vrši i da za okružja i kotare sposobne kadije postavlja i imenuje” ujedno mu povjerivši i Vrhovni šerijatski sud, a rumelijski kadi-asker ga imenuje za sarajevskog kadiju s pravom da imenuje kadije po okruzima i kotarevima, i da im izdaje murasele i druge poslove. Ovakav položaj Mustafe Hilmi-efendije Hadžiomerovića bio je analogan položaju muftije na području Bugarske i Rumelije.

Imajući u vidu aktivnost Mešihata u prvoj polovini 1882. godine i ranije, okupaciona uprava Austro-Ugraske je u jesen 1882. godine, uvažavajući ponovljene zahtjeve muslimanskih prvaka, imenovala Mustafu Hilmi-efendiju Hadžiomerovića za reisu-l-ulemu Bosne i Hercegovine, o čemu je car Franc Josef donio odluku 17. oktobra 1882. godine. Svečano ustoličenje prvog reisu-l-uleme obavljeno je 15. decembra 1882. godine u Sarajevu.

Iscrpljen dugogodišnjim radom, Hadži Mustafa Hilmi-efendija Hadžiomerović podnio je ostavku na položaj reisu-l-uleme 1893. godine. Umro je 10. februara 1895. godine. Pokopan je na Grlića brdu kod Sarajeva.

Napomena: Reis-ul-ulema Mustafa Hilmi-efendija Hadžiomerović je jedini reis čija slika nije sačuvana.

Većina sadržaja uz određene korekcije i skraćivanja preuzeta je iz knjige Ferhat Šeta, Reis-ul-uleme u Bosni i Hercegovini i Jugoslaviji od 1882. do 1991. godine, Sarajevo, 1991.

Dževada Šuško, “Sjećanje na prvog reisu-l-ulemu Mustafu Hilmi-ef. Hadžiomerovića”, Takvim 2018, El-Kalem, Sarajevo, 2018, 171-177.