NEDŽAD IBRIŠIMOVIĆ rođen je 20. oktobra 1940. godine u Sarajevu. Umro je 15. septembra 2011. godine. Osnovnu školu završio je u Žepču. Srednju umjetničku školu, odsjek kiparstvo, završio je 1961. godine u Sarajevu. U Sarajevu je 1977. i diplomirao na Filozofskom fakultetu, odsjek filozofija. Član je Društva pisaca Bosne i Hercegovine od 1964. godine i Udruženja likovnih umjetnika od 1982. godine. Bio je predsjednik Društva pisaca Bosne i Hercegovine od 1993. do 2001, a od 1955. do 1998. glavni i odgovorni urednik časopisa za književnost “Život”. Dopisni je član Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine od 2008. godine. Osnivač je i prvi predsjednik Legološkog udruženja u BiH.
Autor je više knjiga, pripovijesti, drama i romana koje su prevođene na češki, albanski, španski, arapski, engleski, francuski, njemački i talijanski jezik.
Prvu priču objavio je još kao osnovac u listu Plavi vjesnik (U bostanu), a potom se pojavio u Oslobođenju pričom Posjeta 1959. godine, nakon čega slijedi bogat pripovjedački i romaneskni opus.
Veliki dio Ibrišimovićeve proze uobličen je u dramske tekstove koji su predstavljeni na mnogim bosanskohercegovačkim scenama, ali i izvan njih. Autorova pozorišna adaptacija Ugursuza gostovala je u četiri grada Poljske (Vroclav, Krakov, Lođ i Varšava), te Sterijinom pozorju u Novom Sadu. Sam autor je dramatizirao romane Ugursuz (1970) i Karabeg (1983).
Drame Nedžada Ibrišimovića izvođene su na festivalima u Bosni i Hercegovini i to na Susretima pozorišta/kazališta u BiH u Brčkom, Pozorišnim/kazališnim igrama u Jajcu i Festivalu bosanskohercegovačke drame u Zenici. Autor je i nekoliko radiodrama, te TV-drame Ćilim, prvi put emitirane 1970. godine u režiji Aleksandra Jevđevića. Prema romanu Ugursuz snimljen je TV-film u režiji Pjera Majhrovskog, za čiju je filmsku adaptaciju Nedžad Ibrišimović nagrađen prvom nagradom za tekst na bledskom festivalu (1970).
Naporedo sa pisanjem proze Nedžad Ibrišimović se bavio i likovnom umjetnošću, vajao je i slikao. Imao je četrnaest samostalnih izložbi. Značajna zbirka njegovih portreta Abdulaha Sidrana pohranjena je 2000. godine u Muzeju književnosti i pozorišne umjetnosti BiH.
Dobitnik je brojnih nagrada i priznanja. Nakon izlaska iz štampe romana Vječnik (2005), Društvo pisaca BiH donijelo je odluku o njegovoj kandidaturi za Nobelovu nagradu za književnost.
U toku rata neposredno se uključio u odbranu zemlje. Na Dobrinji je organizirao podružnicu KDB “Preporod” koja je radila i u doba blokade ovog dijela Sarajeva.
BIBLIOGRAFIJA:
Kuća zatvorenih vrata, priče, Svjetlost, Sarajevo, 1964.
UGURSUZ, roman. Svjetlost, Sarajevo, 1968;
ZLA KREV. Preložila Milada Nedvedova, Odeon, Praha, 1976;
OURSEZI. Perkhteu Musa Ramadani, Prishtine, Rilindija, 1988;
UGURSUZ, prevod Irma Sadibasié Baykan, Ketebe, Istanbul, 2018.
Roman UGURSUZ nagrađen je Šestoaprilskom nagradom grada Sarajeva, 1969.
Prva nagrada za dramski tekst na svejugoslovenskom Festivalu TV-drama na Bledu za televizijsku adaptaciju Ugursuza, 1970.
KARABEG, roman. Svjetlost, Sarajevo, 1971; KARABEY, prijevod Suat Engullu, Sakarya Valiligi, Adapazari, 2007.
Roman KARABEG nagrađen je Nagradom IP Svjetlost 1971.
PRIČW, priče, Svjetlost, Sarajevo, 1972.
ZMAJ OD BOSNE, pripovijest, Svjetlost, Sarajevo, 1980.
BOG SI OVE HEFTE, autobiografska proza, Syjetlost, Sarajevo, 1980;
CAR SI OVE HEFTE, autorsko izdanje, Sarajevo, 1991.
SAMILI I TUBAKOVI, priõe, Svjetlost, Sarajevo, 1984/1985.
NAKAZA I VILA, kratke priče, Svjetlost, Sarajevo, 1986.
DRAME, drame, Veselin Masleša, 1988.
KUĆA BEZ VRATA I DRUGE PRIČE, priõe, Svetlost, Sarajevo, 1989.
BRAĆA I VEZIRI, roman, Veselin Masleša, Sarajevo, 1989;
Roman BRAĆA I VEZIRI nagrađen je Nagradom IP V. Masleša 1989.
DVA DANA U AL-AKARU, pripovijest, Biblioteka Kljuanin, Sarajevo, 1991.
KNJIGA ADEMA KAHRIMANA NAPISANA NEDŽADOM IBRIŠIMOVIĆEM BOSANCEM. Svjetlost,
Sarajevo, 1992.
KNJIGA ADEMA KAHRIMANA… Dvojezično izdanje na bosanskom i engleskom, Ljiljan, Sarajevo, 1994;
EL LIBRO DE ADEM KAHRIMAN. Traduccion de Antonio Saborit y Stephen Schwartz, Breve Fondo Editorial, Mexico, 2000.
KNJIGA ADEMA KAHRIMANA…. Trojezično izdanje na bosanskom, engleskom i njemačkom. Društvo pisaca Bosne i Hercegovine, Sarajevo, 2003.
KNJIGA ADEMA KAHRIMANA… nagrađena je Nagradom Društva pisaca za 1992. godinu.
ZAMBACI MOJE DUSE, pjesme, Preporod, Sarajevo.
RUHANI I ŠETANI INSPIRACIJA, članci i intervjui, Bosanska knjiga, Sarajevo, 1996;
BIO JEDOM JEDAN (77 priča), priče, OKO, Sarajevo, 2000.
Nakaza i vila (Bio jednom jedan), Biblioteka DANI, Sarajevo, 2005. ž
Bio jednom jedan, prijevod na arapski Gamal Muhammed Saed, Kairo, 2007.
WOLAND U SARAJEVU, drama, CZKIO, Tešanj, 2000.
Nagrada za najbolji dramski tekst na Festivalu domaće drame u Zenici 2003.
VJEČNIK (odlomci iz romana u rukopisu), Prusac, 2001.
IZABRANA DJELA U DESET KNJIGA, Svjetlost – Svjetlost-komerc d.d., 2005.
Nagrada “Skender Kulenović” za izabrana djela 2005.
VJEČNIK, roman. Svjetlost-komerc d.d., 2005. (pet izdanja); ETERNEE, prijevod na engleski Ahmed i Lejla Ananda, Akademija nauka i umjetnosti BiH, Sarajevo, 2010. (dva izdanja); Vječnik, prijevod na češki jezik Mihad Mujanovic, Malvern, Praha, 2016.
Nagrada Bošnjačke zajednice kulture Preporod, 2005, Nagrada izdavača Bosne i Hercegovine, 2005,
Nagrada “Hasan Kaimija”, 2005.
NEPOZNATI LJUDI, izbor priča, Bosanska riječ, Sarajevo, 2009.
EL-HIDROVA KNJIGA, roman, autorsko izdanje, Sarajevo, 2011.
RADIO I TV-DRAME:
Najbolji časovničar na svijetu, radio-drama, 1967.
Pisac i njegova kreatura, radio-drama, 1968.
Zlatni most, radio-drama, 1968.
Ćilim, TV-drama, 1970.
Glas koji je pukao o Egidiju, radio-drama, 1974.
Izvor, radio-drama, 1977.
POZORIŠNE PRAIZVEDBE:
1970. Ugursuz, Bosansko narodno pozorište Zenica, režija Ljubiša Georgijevski
1983. Karabeg, Bosansko narodno pozorište Zenica, režija Sulejman Kupusović
1985/86. Boja hrđe, Kamerni teatar 55, režija Sulejman Kupusović
1996. Karabeg, Bosansko narodno pozorište Zenica, režija Slobodan Stojanović
1997. Zmaj od Bosne, Bosansko narodno pozorište Zenica, režija Gradimir Gojer
1997. Ugursuz, Kamerni teatar 55, režija Gradimir Gojer
2003/04. Woland u Sarajevu, Kamerni teatar 55, režija Gradimir Gojer
2004. Karabeg, Narodno pozorište Tuzla, režija Gradimir Gojer
SAMOSTALNE IZLOŽBE:
1985. Sarajevo, Mala galerija Radničkog univerziteta
1988. Sarajevo, Galerija Dom mladih
1989. Sarajevo, Galerija Radničkog univerziteta
1989. Sarajevo, Galerija Leonardo
1990. Sarajevo, Rabuzinov hol
1990. Sarajevo, Dom pisaca
1992. Sarajevo, Dobrinja
1994. Sarajevo, Galerija Paleta
1996. Sarajevo, Dom pisaca
1997. Sarajevo, Galerija Gabriel
1997. Sarajevo, Galerija Gabriel
2004. Sarajevo, Galerija Preporod
2006. Sarajevo, Galerija Roman Petrović
2007. Sarajevo, Galerija Gabriel
