Nezir efendija Škaljić (Rogatica, 23. februar 1844 – Sarajevo, 10. mart 1905) bio je bosanski pravnik, političar i treći gradonačelnik Sarajeva. Funkciju je obavljao od 1899. do 1905. godine, nakon što je zbog bolesti odstupio Mehmed-beg Kapetanović Ljubušak.

Školovao se u rodnoj Rogatici, a pravnu karijeru započeo je kao kadija u Rogatici, Fojnici i Srebrenici. Po dolasku austrougarske vlasti bio je predsjednik Trgovačkog suda u Sarajevu, a kasnije kadija i sudija Vrhovnog suda. Bio je član Ulema-medžlisa i Vakufske uprave, kao i jedan od osnivača Rijaseta Islamske zajednice BiH. Smatran je stručnjakom za islamsko i trgovačko pravo, a posebno se istakao u prevođenju i reviziji Osmanskog građanskog zakonika Mecelle na bosanski jezik. Njegov pravni rad imao je odjeka i izvan BiH, naročito u južnoslovenskom, češkom i ruskom pravnom prostoru.

Od jeseni 1881. do sredine 1882. boravio je u Beču kao član komisije za reformu pravosuđa u Bosni i Hercegovini. Bio je predsjednik Vrhovnog i Privrednog suda u Sarajevu, a kao gradonačelnik ostavio je značajan trag u modernizaciji grada. Tokom njegovog mandata Sarajevo je dobilo asfaltirane ulice (prvo oko Katedrale Srca Isusovog, a zatim i u širem centru), izgrađena je glavna kanalizaciona mreža, otvorena Narodna banja na Bentbaši (1902), završena Aškenazi sinagoga (1902), a grad dobio i prvo ljetno kupalište. U njegovom vremenu Sarajevo je dobilo i Vojni logor kod Željezničke stanice, kasnije kasarnu Maršal Tito, te niz značajnih građevina poput Društvenog doma (današnje Narodno pozorište) i Evangelističke crkve (današnja Akademija likovnih umjetnosti). Gradsku upravu obavljao je u novoizgrađenoj sarajevskoj Vijećnici, tada najvećoj reprezentativnoj građevini austrougarskog perioda.

Za svoj rad dobio je visoka priznanja, među njima i austrijski orden Franca Josipa s velikim križem.

Škaljići su u Sarajevo doselili iz Škaljara kod Kotora tokom XVII stoljeća. Porodica se istakla u trgovini, a u Sarajevu je posjedovala imanja i razvila značajan društveni ugled. Jedna od ulica u starom dijelu grada i danas nosi ime Škaljića sokak. Među potomcima Nezira Škaljića ističu se Abdulah Škaljić, autor djela “Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku”, te Fehim Škaljić, savremeni političar.

Nezir efendija Škaljić bio je gradonačelnik Sarajeva do svoje smrti 1905. godine. Sahranjen je u Sarajevu, a u rodnom mjestu Rogatici ostavio je vakuf, o kojem se nalazi dokumentacija u arhivu Vakufske direkcije.

Adis Holjan