Prvi oblici poštanske komunikacije u Bosni i Hercegovini bili su vezani za glasnike, kurire, tatare i trgovce kiridžije, koji su obavljali prenos informacija i trgovinske pošiljke. U početku, poštanske veze između Bosne i Osmanskog carstva održavale su susjedne zemlje poput Austrije i Francuske. U tom kontekstu, 1793. godine u Sarajevu je osnovana tzv. Francuska pošta, koja predstavlja prvi organizovani oblik poštanske djelatnosti na ovom području. Ova inicijativa bila je ključna za razvoj komunikacijskih veza u regionu, iako su se osnovne poštanske funkcije još uvijek oslanjale na tradicionalne metode, poput tatara koji su prenosili vladine naredbe.
Početkom XIX stoljeća, Osmanlije su angažirale 100 tatara koji su svaka dva tjedna obavljali prenos važnih vijesti i naredbi. Godine 1813., Sarajevska pošta je već imala svoj žig, na kojem je pisalo “Bosna Sarai”, čime je formalizovana poštanska služba u Sarajevu. Iako su ove veze bile naslijeđene iz prethodnih perioda, 1856. godina označava značajan napredak jer je uspostavljena prva redovna poštanska linija između Sarajeva i Tuzle. Kroz ostatak osmanskog perioda, privatnu i trgovačku poštu i dalje su raznosili trgovci kiridžije, koji su obavljali ključnu ulogu u transportu pošiljaka.
Drugi važan trenutak u razvoju poštanske infrastrukture dolazi u drugoj polovini XIX stoljeća, kada je u Sarajevu osnovana Austrijska pošta, što je uslijedilo nakon dolaska Austrougarske. U tom kontekstu, 1860. godine, Sarajevo je uspostavilo prvu telegrafske veze povezane s Novim Pazarom, Prištinom i Istanbulom, dok je telegrafska mreža u Sarajevu dobila svoju prvu stanicu.
Mustafa Dedović
