Car Konstantin VII Porfirogenet (912-959), vladar iz makedonske dinastije, uglavnom je poznat po tome što je iza sebe ostavio impozantan spisateljski opus. Nakon što se 945. godine oslobodio regenstva kojim je obilježen prvi dio njegove vladavine i preuzeo upravu Bizanta u svoje ruke, znatiželjni car, koji je slovio za jednog od vodećih učenjaka tog vremena, naumio je sinu Romanu u naslijeđe ostaviti priručnik koji bi mu pomogao da se tokom vladavine nosi s teškim i složenim pitanjima bizantske vanjske politike. U tom spisu je kroz prizmu carskih interesa sinu želio objasniti temelje historijskog, geografskog i političkog znanja o onim oblastima koje su nekada ulazile u sastav prostranog Rimskog carstva, o njegovim bliskim susjedima, dalekim zemljama, te narodima i plemenima u okruženju. Oslanjajući se na sve dostupe podatke on je zapravo proizveo jednu svestranu i šaroliku enciklipedijsku kompilaciju, sastavljenu od brojnih starih djela pronađenih na bibliotečkim policama, obogaćenu novim informacijama koje je dobijao od trgovaca, hodočasnika, putnika ili poslanika. U spisu se vijesti o Bosni usputno spominju na samom kraju 32. poglavlja. Car je običavao svaku glavu svoga djela završavati nabrajanjem „naseljenih gradova“ u određenoj oblasti, i nakon što je pobrojao šest takvih gradova u „krštenoj Srbiji“ dodao je i kratki zapis: i u području Bosne, Katera i Desnik. Bosna, dakle prema carevom izvještaju nema političku individualnost i nije joj posvećen poseban tretman u njegovom djelu. On nije napisao poglavlje njoj, kao što je to učinio u slučaju Hrvatske, Srbije, Travunije, Zahumlja, Paganije ili Duklje, i ne govori o njenim stanovnicima, eventualnim vladarima ili drugim osobenostima. Ta se okolnost može tumačiti tako što Bosna tog vremena nije bila u neposrednoj interesnoj sferi Bizantskog carstva, te da su vijesti o njoj sporo i teško dolazile do jadranske obale odakle su Konstantinu stizali najpouzdaniji podaci, i da se ona tada nalazila pod vlašću veće i za Bizant u političkom pogledu značajnije države. Činjenica da je Bosna sredinom 10. stoljeća označena drugačijim imenom od „krštene Srbije“, govori da je Bosna kao teritorijalna jedinica morala biti formirana barem nešto ranije. ( Emir O. Filipović, „Bosansko kraljevstvo, Historija srednjovjekovne bosanske države, Mladinska Knjiga, Sarajevo 2017)