Sulejman Tihić rođen je 26. novembra 1951. godine u Bosanskom Šamcu. Osnovnu i srednju školu završio je u rodnom gradu, a Pravni fakultet u Sarajevu diplomirao je 1975. godine. Radio je kao sudija i javni tužilac u Bosanskom Šamcu, a potom i kao advokat sve do 1992. godine. Kao mladić svirao je u rock bendu Crveni plamenovi, popularnom u Posavini krajem šezdesetih i početkom sedamdesetih godina.
Početkom rata u Bosni i Hercegovini 1992. godine uhapšen je i zatočen u logorima u Bosanskom Šamcu, Brčkom, Bijeljini, Batajnici i Sremskoj Mitrovici, gdje je boravio do avgusta iste godine. Nakon oslobađanja nastavlja političko i diplomatsko djelovanje. Od 1994. do 1996. bio je šef konzularnog odjeljenja Ambasade Bosne i Hercegovine u Njemačkoj, a potom ministar-savjetnik u Ministarstvu vanjskih poslova. Izabran je za poslanika u Narodnoj skupštini Republike Srpske 1996, a od 2000. do 2002. obavljao je dužnost potpredsjednika Skupštine RS-a.
Član Stranke demokratske akcije bio je od njenog osnivanja, a 2001. godine izabran je za predsjednika stranke nakon smrti Alije Izetbegovića. Njegovim izborom započeo je proces modernizacije i sekularizacije stranke, što je dovelo do određenih unutrašnjih podjela. Na općim izborima 2002. godine izabran je za bošnjačkog člana Predsjedništva Bosne i Hercegovine, gdje je ostao do 2006. godine. Tokom mandata snažno se zalagao za reforme u oblasti odbrane, sigurnosti, pravosuđa, finansija i ljudskih prava, što je značilo početak evropskog i NATO puta Bosne i Hercegovine.
Njegova politika bila je umjerena, zasnovana na kompromisu i postepenom napretku. Smatrao je da se integracija i pomirenje mogu ostvariti samo kroz dijalog, a Prudski sporazum, koji je 2008. godine potpisao zajedno s Miloradom Dodikom i Draganom Čovićem, bio je jedan od najznačajnijih pokušaja da se prevaziđe politička paraliza nakon neuspjelih ustavnih reformi. Iako je zbog svojih stavova često bio kritikovan, posebno od Harisa Silajdžića i dijela bošnjačke političke scene, Tihić je ostao dosljedan ideji pomirenja i povratka Bošnjaka u entitet Republika Srpska.
Kao predsjednik SDA i državnik bio je cijenjen i u međunarodnim krugovima. Susretao se sa svjetskim liderima i uživao reputaciju pragmatičnog političara, otvorenog za saradnju i kompromis. Tokom karijere obavljao je i funkciju delegata u Domu naroda Parlamentarne skupštine BiH, a bio je i član njenog Kolegija.
Za života je proglašen počasnim građaninom Bihaća i Odžaka. Bio je oženjen i imao dvoje sinova i kćerku. Preminuo je nakon duge i teške bolesti 25. septembra 2014. godine u Sarajevu, a ukopan je u rodnom Bosanskom Šamcu.
Njegov politički i životni put obilježila je posvećenost Bosni i Hercegovini, izgradnji mira i povjerenja među narodima, jačanju institucija i demokratije. Ostat će upamćen kao lider koji je, uprkos ličnom stradanju u ratu, izabrao put pomirenja i pragmatične politike.
Adis Holjan
