Sulejman Filipović rođen je 28. februara 1896. godine u Glamoču. Završio je srednju školu u Sarajevu. Bio je dio kruga nacionalno-revolucionarne omladine zbog čega su ga austrougarske vlasti uhapsile 1914. godine.
Britanski historičar Mrko Attila Hoare ističe da je Sulejman Filipović bio važna politička ličnost tokom Drugog svjetskog rata. Njegova odluka da se priključi partizanskom pokretu bila je ključna za oslobađanje Tuzle od strane Narodnooslobodilačke vojske. Nakon toga, Filipović je imao značajnu ulogu u Narodnooslobodilačkom pokretu i prema zapisima historije, imao je veliki uticaj na Tita. Uz njegovu pomoć, uspio je promovisati ideju o Bosni i Hercegovini kao samostalnoj republici koja bi bila ravnopravna sa ostalim jugoslovenskim republikama.
Prema mišljenju Hoarea, Filipović je imao važnu ulogu u tome što su Muslimani neformalno priznati kao ravnopravna nacija. Najviše je doprinio svojim zalaganjem da se status Bosne i Hercegovine definiše kao jednakopravan ostalim jugoslovenskim republikama. Hoare smatra da je tom svojom intervencijom Filipović zapravo spasio Muslimane od potpunog nestanka s historijske scene tokom Drugog svjetskog rata.
Od 1920. do 1941. godine radio je kao aktivni časnik u Jugoslavenskoj kraljevskoj vojsci. Godine 1941. bio je kratko zarobljen od strane pripadnika Wehrmachta. Kao pukovnik domobranske vojske i zapovjednik Tuzlanske brigade, u oktobru 1943. godine, prilikom prvog oslobođenja Tuzle, prešao je sa oko 5000 vojnika i svim časnicima u Narodnooslobodilačku vojsku i partizanske jedinice. Po nekim izvorima broj vojnika bio je 2200, a časnika 74.
Na Drugom zasjedanju AVNOJ-a u novembru 1943. godine izabran je u Nacionalni komitet oslobođenja Jugoslavije. Također je 1943. i 1944. godine bio član Predsjedništva ZAVNOBiH-a. Do 9. decembra 1944. godine obavljao je funkciju povjerenika za šume i rude.
Nakon završetka Drugog svjetskog rata, obavljao je dužnost ministra šumarstva u Privremenoj vladi Demokratske Federativne Jugoslavije. Bio je član Privrednog savjeta Vlade FNRJ, potpredsjednik Narodne skupštine FNRJ, prvi potpredsjednik Vlade Narodne Republike Bosne i Hercegovine do 1948. godine i dopredsjednik Prezidija Narodne skupštine NR Bosne i Hercegovine. Također je bio član Izvršnog odbora Narodne fronte Jugoslavije, Saveznog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Jugoslavije i Glavnog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Bosne i Hercegovine.
Penzionisan je 1953. godine. Preminuo je 22. decembra 1971. godine u Sarajevu.
Dobitnik je Ordena narodnog oslobođenja, Ordena bratstva i jedinstva prvog reda i partizanskog križa Republike Poljske.
Izjašnjavao se kao Hrvat.
Njegovi činovi bili su potpukovnik u Kraljevskoj jugoslavenskoj vojsci, pukovnik u Hrvatskom domobranstvu od 1942. godine, te rezervni general-major u Jugoslavenskoj narodnoj armiji do 1951. godine.
Sulejman Filipović bio je čovjek koji je u teškim vremenima donosio ključne odluke. Njegova odluka da odbaci endehazijsku ideologiju i jasno se priključi antifašističkim snagama pomogla je da se Muslimani kao narod masovno nađu na strani historijskih pobjednika.
Adis Holjan
