Zaim Imamović rođen je 22. aprila 1961. godine u selu Poratak kod Ilovače, nedaleko od Goražda uz Drinu. Završio je osnovnu školu u rodnom mjestu, a srednju Vojnu gimnaziju u Beogradu 1980. godine, te Vojnu akademiju, rod pješadije, 1984. godine. Svoj vojni put u JNA završio je kao kapetan prve klase. Tokom rata u Sloveniji 1991. godine bio je u garnizonu Vipava, a nakon rata s jedinicom je bio u Bihaću, Travniku, Zenici i Sarajevu. Nelegalno je napustio kasarnu u aprilu 1992. godine i priključio se Teritorijalnoj odbrani Republike Bosne i Hercegovine u Hrasnici. Njegova ljubav prema zavičaju vratila ga je u Istočnu Bosnu, gdje je u maju 1992. godine u mjestu Posestra osnovao i komandovao Prvom drinskom brigadom.
Već 10. aprila 1992. godine zajedno sa grupom dobrovoljaca krenuo je preko planina Igman, Bjelašnice i Grepka prema Istočnoj Bosni da brani Foču, koja je već bila pod okupacijom agresora. Sa saradnicima je 16. aprila organizirao Prvu drinsku brigadu radi odbrane lijeve obale Drine i grada Goražda. U teškoj situaciji pokazao je veliku hrabrost i vođstvo, organizujući odbranu u rejonu Preljuce i Zebine šume. Njegova odbrambena linija od Osmice do Stoca i Orahovice ostala je nepomjerena, a neprijatelj je na tom pravcu pretrpio stotine gubitaka.
Zaim je bio jedan od tvoraca operacije „Krug“ koja je u periodu od avgusta do septembra 1992. godine oslobodila Goražde i okolne oblasti. Uspjeh operacije zbunio je agresora koji je pomislio da je uključen međunarodni faktor. Zaim je lično išao na Igman da obezbijedi neophodna sredstva. Tokom rata učestvovao je u brojnim borbama i bio je ranjavan šest puta, od čega je najteže ranjavanje zadobio u Goraždu u avgustu 1992. godine, kada je nagazio na minu.
Zajedno sa drugim komandantima razradio je i operaciju oslobađanja Ustikoline, gdje je Drina dva puta uspješno pređena. Kao istinski vođa, Zaim je bio blizak svojim borcima, bio im je motivator i primjer, često je lično vodio napade i radio na tome da neprijatelju nametne taktiku. Njegova strategija se zasnivala na poznavanju terena i neprijateljskih snaga, izbjegavao je frontalne napade, preferirajući iznenadne i taktičke poteze.
Tokom rata obavljao je niz vojnih dužnosti, uključujući komandanta Prve drinske udarne brigade i zamjenika komandanta Istočno-bosanske operativne grupe. U jesen 1993. godine uhapšen je i pritvoren pod lažnim optužbama, ali je rehabilitovan 1995. godine. Po izlasku iz pritvora otišao je u Njemačku da obiđe porodicu, a potom se vratio u Bosnu gdje je preuzeo komandovanje 14. divizijom Armije RBiH. Pod njegovim vodstvom divizija je postigla brojne uspjehe, oslobađajući značajna područja.
Samo dva dana prije uspostave trajnog primirja u Bosni i Hercegovini, 9. oktobra 1995. godine, na visini Čelina na planini Treskavica, poginuo je Zaim Imamović, veliki čovjek, patriota i heroj oslobodilačkog rata. Imao je 34 godine i bio je na prvoj borbenoj liniji u rejonu Rogojske grede, simbolu herojske odbrane Goražda. Njegova smrt zaustavila je njegov životni cilj a to je bilo spajanje goraždanske teritorije sa slobodnim dijelovima države.
Njegov mezar nalazi se u mezaristanu ispred Ali-pašine džamije u Sarajevu, zajedno sa drugim herojima koji su dali veliki doprinos zemlji i narodu, poput potpredsjednika Vlade RBiH Hakije Turajlića i Mustafe Hajrulahovića Talijana.
Adis Holjan
